اعتراف به مردودیت کارنامه روحانی
طی روزهای اخیر برنامه‌ها و عملکردهای دو ساله دولت آخوند روحانی مورد انتقاد مهره‌ها و رسانه‌های هر دو باند رژیم قرار گرفته است. هر دو باند اعتراف می‌کنند که آخوند روحانی در پیش برد برنامه‌هایش به‌خصوص در زمینه‌های اقتصادی - اجتماعی موفق نبوده است.
واقعیت این است که پروژه روحانی که خامنه‌ای به‌زعم خودش برای مهار بحران اجتماعی و فرار از خیزش و قیام مردم به آن تن داد از مدتها پیش شکست خورده است.
افزایش خیزشها و اعتراضات قشرهای مختلف اجتماعی از کارگران و معلمان و دانشجویان گرفته تا پرستاران و.. و متقابلاً افزایش سرکوب و اعدامها برای مقابله با این وضعیت، رویارویی بیش از پیش مردم را با نظام ولایت‌فقیه نشان می‌دهد و بیانگر تعبیر نشدن خوابهای پنبه‌دانه ولی‌فقیه ارتجاع در هدفش از تن‌دادن به روحانی و دولت اوست.
اعتراف اخیر آخوند علوی سر دژخیم اطلاعات رژیم در مورد گسترش خیزشهای دانشجویی به تنهایی مبین این شکست است. او در سخنرانی خود در 20خرداد در کهکیلویه گفت: ”در 16آذر سال 89 و 90 و سال 91 تنها در تعدادی از دانشگاهها تجمعاتی داشتیم اما در سال 93 دانشگاهی نداشتیم که در آن تجمعی وجود نداشته باشد“.
البته بنا به گزارش عفو بین‌الملل پیشتاز بودن رژیم در اعدام در جهان، از سوی دیگر مبین شکست پروژه روحانی در مهار بحران اجتماعی ایران است.
گذشته از این، اعتراف به شکست سیاستهای اجرایی روحانی در همین راستا قابل‌توجه است.
رفسنجانی مهمترین حامی آخوند روحانی در مصاحبه 24اسفند 93 با روزنامه حکومتی آرمان قبل از دوساله شدن دولت روحانی به صریحترین بیان به این مسأله اعتراف می‌کند. رفسنجانی با اشاره به وعده‌های روحانی می‌گوید: ”در تریبون هم وعده‌هایی داده می‌شود و هنوز می‌گویند به وعده‌ها پایبندیم. این‌که بگویند یادمان نمی‌رود که چه گفته‌ایم، ولی عمل نشود! در درازمدت برای دولت خوب نیست“.
در همین مصاحبه رفسنجانی شعارهای روحانی در زمینه بهبود وضعیت معیشتی مردم، ادعای خروج از رکود و... . را رد می‌کند و می‌گوید: «آقای دکتر روحانی بحث خروج از رکود تورمی را مطرح کردند و امیدی دادند که وضعیت معیشتی مردم خوب می‌شود، اما آنچه مردم لمس می‌کنند، این نیست“.
هم اکنون نیز که دو سال از گذشت انتخاب روحانی به‌ریاست جمهوری رژیم می‌گذرد رسانه‌های هردوباند معترفند که روحانی در پیش برد برنامه‌هایش نه تنها توفیق چندانی نداشته، بلکه در پیشبرد بسیاری از آنها با ناکامی و شکست مواجه شده است.
روزنامه وطن امروز25خرداد 94 از قول یکی از کارگزاران رژیم که او را جامعه شناس معرفی کرده کارآیی دولت روحانی را زیر علامت سؤال برده و می‌نویسد: ”مسأله اصلی دولت این است که خلأ بزرگی در کارآیی و اثربخشی و اثبات توانمندی خود دارد و به نوعی خواسته یا ناخواسته در حال پر کردن این خلأ با تمرکز بر ارتباط رسانهای با جامعه است“.
روزنامه وطن امروز در ادامه مطلبش به چالشهای پیش روی روحانی و عدم توفیق آن در حل آنها اشاره می‌کند و می‌نویسد: ”چالشهای «استقلال - توسعه»، «عدالت -توسعه» و «مردم - نخبه» ملزومات نگاه دولت است که اگر دولت کارآمدی داشته باشد، باید بتواند این چالشها و ملزومات مدل مدنظرش را مدیریت کند. مثلاً آنها را به تأخیر بیندازد یا عمقش را کم کند. حالا سؤال این است: آیا دولت توانسته؟ پاسخ منفی است و ایده دولت برای اداره کشور شکست خورده است“.
رفسنجانی هم در مصاحبه اسفندماه با روزنامه آرمان تصریح می‌کند روحانی «فقط کارهای اجرایی را بر عهده دارد. تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر نیست. فقط در جاهایی می‌تواند تصمیم‌گیر باشد که آن‌هم با مزاحمینی مواجه است“.
واقعیت این است که اکنون پس از دو سال پروژه ”اعتدال و امید“ روحانی، مانند سایر پروژه‌های دیگر رژیم از قبیل پروژه اصول‌گرایی احمدی‌نژاد، پروژه اصلاحات خاتمی، و پروژه رفسنجانی تحت عنوان سازندگی، .. با شکست مواجه شده است. شکستهای مستمری که نه یک امر تصادفی بلکه قانونمند بوده و در تمامی مواضع به حق مقاومت مردم ایران به‌روشنی پیش‌بینی و بیان شده است.
نظام عقب مانده ولایت‌فقیه از آنجا که توان حل مسایل و تضادهای جامعه را ندارد قانونمند مجبور است با سرکوب و صدور بحرانهای داخلی به بیرون، تضادهایش را حل کند و سرنگونی‌اش را به عقب بیندازد. بنابراین وقتی که خانه از پای بست ویران است و پاشنه در بر پایه ولایت‌فقیه می‌چرخد، تغییر در نقش ایوان (این دولت و آن دولت) تضادی از این رژیم عقب مانده حل نمی‌کند. ممکن است ولی‌فقیه درمانده بر اساس سیاست از این ستون به آن ستون فرج است روزی به خاتمی، روزی به احمدی‌نژاد و امروز به روحانی تن بدهد ولی از آنجا که تضادها و بحرانها حل نشده بلکه تشدید هم می‌شوند، امر سرنگونی کلیت نظام در چشم‌انداز است. چنان‌چه خیزشها و اعتراضات گسترده اجتماعی نیز همین سمت‌وسو را نشانه رفته و شکست پروژه روحانی را مهر کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر