خامنه اي وافشاي مزدوران وزارت اطلاعات وامنيت خامنه اي در كتابي بنام واواك نوشته ايوبونه

در خارج واواك داري استراتژيكي ميباشد وتلاش زيادي براي آن مينمايد

براي اثبات اين استراتژي واواك در دو محور عمل ميكند:

تلاش براي نفوذ دادن ماموران خود به داخل اپوزيسيون و اول از همه سازمان مجاهدين و دوم تشكيل انجمني تحت عنوان اپوزيسيون به نام ”پارس”. پارس داراي برنامه اي است كه بطور ناشيانه يي از برنامه شوراي ملي مقاومت ايران كپي برداري شده است. امتياز شناسائي و افشاي سازمان پارس به ” كميته سياستگذاري ايران” بايد داده شود. اين كميته به رياست ريموند تنتر, داراي يك مدير اجرايي ميباشد كه قبلا عضو سازمان سيا بوده است, امري كه در آمريكا به معني داشتن نسبت است. كلار لوپز, مدير اجرايي كميته سياست گذاري ايران اعلام كرده است ”همانطور كه فعاليت هاي اطلاعاتي احمدي نژاد مقدمه حملات عليه مقاومت ايران در عراق بوده است, فعاليت هاي سرويس هاي مخفي ايران در آمريكا نيز ميتواند مقدمه اي براي حملات در خاك آمريكا باشد”. اما اين كميته خود اشتباه ميكند وقتي بعضي ماموران نفوذي واواك را به عنوان اعضاي سازمان مجاهدين خلق معرفي ميكند.

در همين رابطه ميتوان نمونه كريم حقي را ذكر كرد كه تحت عنوان ”حقي منيع” نيز شناخته ميشود. او از هلند وارد آمريكا شد و خود را به عنوان عضو فعال و قديمي سازمان مجاهدين معرفي نمود. سازمان اين را قاطعانه تكذيب كرده و براساس منابع خود توضيح ميدهد كه ”حقي توسط رژيم ايران براي انجام ماموريت هاي جاسوسي و تروريسم و اشاعه اطلاعات غلط عليه اپوزيسيون ايران طي ده سال گذشته مورد استفاده قرار گرفته است”.
در واقع واضح است كه حقي از واواك پول ميگيرد و با افسران اين سرويس در اروپا ارتباط دارد. رفتار او ترديدي بر جاي نميگذارد زيرا ملاقاتهاي توطئه گرانه خود با عواملش را در خارج از اروپا و بويژه در سنگاپور برگزار ميكند. سنگاپور يكي از كانونهاي فعاليت بين المللي واواك ميباشد، معادل تانگر يا ليزبون در زمان جنگ جهاني دوم.
اين روش كار بسيار حرفه اي فقط براي عناصر ارزشمند عملياتي مورد استفاده قرار ميگيرد كه نشاني از سرويس هاي بزرگ را دارد ( سيا, موساد و كاژب) كه در آموزش افسران سرويس هاي اطلاعاتي ايران نقش داشته اند.
از طرف ديگر, شوراي ملي مقاومت كه داراي سرويس هاي امنيتي خود ميباشد اين سرنخ ها را پيدا كرده و ميگويد كه سرويس هاي هلندي در چندين نوبت حقي را “نشان” كرده اند و به همتاهاي اروپايي خود نسبت به اعمال و ارتباطاتحقي

هشدار داده اند.
سرويس هاي هلندي همچنين مطلع هستند كه واواك به حقي دستمزد ميپردازد. كميته سياست گذاري ايران دو مامور مخفي ديگر ايران را شناسائي كرده است: اميرحسين كردرستمي و معصومه (پروين) حاجي كه هر دو از كانادا مي آيند. انجمن پارس ايران كه در 24 اكتبر 2005 يك كنفرانس مطبوعاتي در واشنگتن برگزار كرد به عنوان انجمن پوششي سرويس هاي اطلاعاتي ايران مستقر در كانادا عمل ميكند. كميته سياست گذاري ايران همچنين رستمي را به عنوان يك پاسدار سابق كه از همان سالهاي 1979 در منطقه درياي خزر فعاليت داشته, معرفي كرده است. اين مامور طي تابستان 1981 به عنوان پاسدار انقلاب در حملات عليه سازمان مجاهدين به دستور اطلاعات سپاه شركت كرده است. اما او اكنون افشا شده و به كانادا رفته است جايي كه در كتابخانه مركز فرهنگي فاطمه وابسته به سفارت ايران در اتاوا كار ميكند. كميته سياست گذاري ايران كه به عنوان نوك پيكان هشداري به آمريكا در قبال ايران عمل ميكند, به وزارت امنيت و مهاجرت آمريكا پيشنهاد كرده است كه از ورود ماموران ايراني به خاك آمريكا ممانعت به عمل آورد و از وزارت خارجه خواستار لغو ويزاي سه تن از ماموران رژيم ايران و اخراج كريم حقي, معصومه و رستمي شده است. بروس مك كولن معاون كميته سياست گذاري ايران اظهار داشت “افزايش خشونت عليه مخالفان ايراني در خارج كشور جزيي از يك طرح جهاني بوسيله احمدي نژاد ميباشد. معمولا عمليات اطلاعاتي كه توسط وزارت اطلاعات ايران, واواك، انجام ميشود, سوقصدهايي را كه بوسيله عواملش صورت ميگيرد به همراه داشته است.

علاوه بر تلاش براي رخنه در سازمان مجاهدين, واواك تلاش ميكند در سازمانهاي غيردولتي نيز نفوذ كند. اين روش دو حسن دارد يكي اينكه اعتبار بيشتري به كارش ميدهد زيرا كه ما در جامعه اي زندگي ميكنيم كه حرف “مقامات مستقل” بهتر از يك پيام رسمي شنيده ميشود. حسن ديگر اين است كه نظارت و حفاظت بر اين انجمنها كمتراز سازمان مجاهدين مي شود.

يك نمونه از اين عمليات نفوذ را مي توان در رابطه با سازمان ديدبان حقوق بشر ذكر نمود كه در نيويورك مستقر است و از شهرت بين المللي برخوردار است. اقدام اين سازمان در كادر مباحثاتي است كه توسط كنگره در مه 2005 در باره لايحه قانون پيشنهاديِ سناتور ريك سامتوروم براي حمايت از آزادي در ايران مطرح شده است. اين سناتور ايالت پنسيلواني كه نماينده فلوريدا ايليانا رز لهتينن را در كنار خود داشت، از لايحه پينشهادي دفاع ميكند كه الهام گرفته از قانون “آزادي عراق” مصوب 31 اكتبر 1998 مي باشد و هدف آن متشكل كردن مجموعه اقدامات آمريكا به منظور بي ثبات كردن حكومت مذهبي حاكم بر ايران مي باشد. اگر چه اين قانون عواقب بلافصل ندارد اما يك تهديد واقعي روي دولتي است كه با وضعيت اقتصادي اجتماعي وخيمي در داخل روبرو است و مشغول مذاكرات سخت در باره پرونده هسته ييش مي باشد. اين قانون بالاخره تصويب شد. اين خبر خوبي براي تهران نبود.

ايليانا رز لهتينن به درستيِ هدف سازمان مجاهدين خلق ايران ايقان دارد و در باره آن مي گويد: “ در هيچيك از ملاقاتها يا جلساتي كه من در آن شركت كردم، كسي هيچوقت نگفته كه اين يك گروه ضد آمريكايي و تروريست بوده است”. او در اين مصاحبه مي افزايد كه سازمان مجاهدين “از حمايت گسترده” در كنگره برخوردار است و پيش بيني ميكند كه “يكي از گروه هاي رهبري كننده باشد كه يك حكومت لائيك را در ايران مستقر خواهد كرد“. او رئيس زيركميته خاورميانه و آسياي مركزي در مجلس نمايندگان آمريكا مي باشد و شنوندگان زيادي دارد.

بايد ضد حمله را سازماندهي كرد. مسئوليت اين كار را گري سيك، رئيس شوراي مشورتي سازمان ديدبان حقوق بشر در امور خاورميانه به عهده ميگيرد. او در همان روز يعني 18 مي 2005 دو ايميل به ليستي از گيرندگان موسوم به “ Gulf 2000 list” ارسال مي دارد كه در آن اشاره به گزارش اين سازمان غيردولتي ميكند كه در همانروز منتشر شده است. در اين ايميل ميگيود كه سازمان مجاهدين مرتكب شكنجه و حتي زنداني كردن اعضاي خود شده است. گزارش 28 صفحه يي مبتني بر شهادت تلفني 12 “مخالف” سازمان مجاهدين مي باشد كه در ميان آنها مسعود خدابنده بچشم مي خورد كه مستحق بررسي بيشتر است.

اين ايراني تبعيدي همراه برادرش ابراهيم در لندن مستقر بوده و وارد سازمان مجاهدين شدند. او با يك شهروند انگليسي، آن سينگلتون ازدواج ميكند. او كه توسط واواك عضوگيري شد در اواسط 1990 سازمان را ترك ميكند و از آن به بعد اقدام به افشاگري عليه روشهاي سازمان مجاهدين خلق و ارائه شهادتهاي مختلف ميكند. اما ابراهيم يك مجاهد معتقد باقي مي ماند و اين امر موجب مي شود كه در اوايل 2003 توسط سرويسهاي سوري دستگير شود. او به ايران مسترد مي شود و اين امر گوياي روابط بين سرويسهاي دو كشور مي باشد. يك موج انزجار در انگليس برپا مي شود ولي رژيم واكنش نشان نمي دهد. ولي يك سال بعد وين گريفيث، نماينده مجلس انگلستان از حزب كارگر، مجاز به بازديد از ابراهيم خدابنده در زندان مي شود. اين پارلمانتر شخيص در بازگشت خود از ايران حيرت خود را از مشاهده آن سينگلتون، همسر مسعود خدابنده بازگو ميكند. او توضيح مي دهد كه چگونه سينگلتون در زندان وواك به ميل خود رفت و آمد ميكرده و با مقامات و پرسنل زندان گفتگو مي نموده است. ابراهيم، برادر شوهرش به وين گريفيث ميگويد “خواهش ميكنم كاري كنيد كه آن سينگلتون اينجا نيايد”. اين پارلمانتر متوجه مي شود كه هموطنش براي وواك كار ميكند و مشغول همكاري براي شكستن اين مجاهد مقاوم مي باشد. متاسفانه همينطور است. تحقيقات عميقتر سازمان مجاهدين خلق به همان نتايج وين گريفيث ميرسد. اطلاعات دقيق تر بدست مي آيد كه نشان مي دهد مسعود با همتاهاي خود نظير حقي در سنگاپور ملاقات ميكند و در كوالالامپور با مقامات بالاي وواك ديدار دارد. او همچنين يك سايت اينترنتي موسوم به ايران اينترلينك را به درخواست طرف حسابهايش برپا مي كند. او گاها به فرانسه نيز مي آيد جايي كه با فردي به نام آلن شوالرياس كه بيشتر در باره او صحبت خواهيم كرد، تظاهراتي را در اورسوراوآز در مقابل منزل مريم رجوي برپا ميكند. جمعيتِ كمِ تظاهركنندگان به راحتي اجازه مي دهد كه سه نفر اصلي اين عمل قهرمانانه شناسايي شوند وحتي از آنها عكس گرفته شود.

آنچه براي گري سيك دردسرآفرين است اين است كه مسعود خدابنده از ايميلش براي اشاعه حرفهاي بي پايه استفاده كرده و اطلاعات غلط ارائه مي دهد كه اين مشكل آفرين است. نمونه آن به شرح زير است: “اطلاعات زيادي در دست است كه حكايت از اين دارد كه مجاهدين مستقر در قرارگاه اشرف با بحران شديدي روبرو بوده و در آستانه فروپاشي مي باشند. اين اردوگاه صرفا به خاطر فضاي ترس و سركوبي كه رهبران مجاهدين ايجاد كرده اند، برپا مانده است. طبق آخرين اطلاعات دريافتي اگر پرچم صليب سرخ جايگزين پرچم ارتش آمريكا شود بيش از هشتاد درصد افراد آن را به سمت پايگاه شمالي ترك خواهند كرد”.
در وراي جنبه ساختگي پيام خدابنده، آنچه تعجب آور است اين است كه اين پيام از كانال مشاور خاورميانه سازمان ديدبان حقوق بشر منتقل شده است. آن چه تعجب آورتر مي نمايد اين است كه اين انتقال مخفيانه صورت گرفته، امري كه به هيچ وجه مطابق پروسدورهاي يك سازمان غيردولتي نيست. زيرا اين سازمانها معمولا مشاهدات و نظرگاه هاي خود را پنهان نمي كند. دست زدن به چنين مانورهايي به هيچوجه به اعتبار اين سازمان نمي افزايد، سازماني كه آشكارا توسط رژيمي آلت دست قرار گرفته است كه بياطلاع ترين افراد از ماهيت و افراط گريهاي آن مطلع هستند.